Stranded: Alien Dawn jest obiecujący, ale jest powstrzymywany przez nieprzyjazne systemy przetrwania

Podobnie jak w przypadku większości gier symulacyjnych z koloniami, Stranded: Alien Dawn daje graczowi kontrolę nad przetrwaniem, zarządzaniem i ekspansją grupy ludzi. W Stranded ocaleni rozbili się na nieznanej planecie i starają się założyć bazę domową. Stają w obliczu licznych wyzwań związanych z trudnymi porami roku, nieznanymi chorobami, a nawet atakami wrogiej przyrody.

Zaczniemy od pozytywów. Ta gra zapiera dech w piersiach. Losowo generowany świat wygląda świetnie, a modele podstawowych struktur, flory i fauny są fantastyczne. Sezonowe i nocne zmiany są wizualnie uderzające i zauważalnie zmieniają atmosferę krajobrazu. W tej notatce możesz porównać Stranded do tytułów takich jak Rimworld i wydaje się to nieco podobne do następcy 3D dla tych ukochanych gier.

Budowanie bazy w Stranded to radość, a gracze zostaną nagrodzeni za dobre planowanie i wybór lokalizacji ze względu na takie czynniki, jak dostępność zasobów i wysokość. Kiedy gracz odblokuje możliwość tworzenia farm i obrony, bazy naprawdę ożywają jako rozległe bezpieczne schronienia z obcego świata poza murami.

Dla fanów gatunku survival i colony sim gra jest odpowiednio wymagająca i gęsta, i chociaż drzewa badawcze można by dalej rozszerzać, z pewnością ich nie brakuje. Cechy ocalałych mają znaczną głębię, a mechanika szczęścia społecznego i przestoju dla ocalałych w grze oznacza, że optymalni członkowie kolonii nie zawsze są najbardziej wykwalifikowani. Dla graczy nowych w grach takich jak Stranded, samouczki są całkiem dobre w nauczaniu podstawowej mechaniki gry i z pewnością warte zachodu, nawet jeśli nie są wszechogarniające.

Teraz na niezbyt dobrze. Podczas gdy bezpośrednie rozkazy gry i zaawansowana mechanika priorytetów delegowania zadań ocalałym są użyteczne, nie są zbyt wydajne i często przestają działać, co prowadzi do niekończących się cykli ponownego delegowania, które szybko stają się frustrujące. To zaostrza inne, mniejsze problemy z mechaniką, taką jak budowa, rzemiosło, leczenie i badania, i zmienia je z drobnych irytacji z czasem w wyczerpujące i pozornie bezcelowe zadania. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku rzemiosła, z czasem potrzebnym na stworzenie przedmiotów, który wydaje się niezwykle długi, a trwałość tych przedmiotów nieznośnie krótka; robi się syzyfowy.

Najbardziej frustrujące jest jednak to, że może to sprawić, że nawet najbardziej sumienni gracze nie będą przygotowani na ciągłe zagrożenia i zmiany, które powinny wydawać się zabawnym i wciągającym wyzwaniem. W podobnym tonie, walka z atakującą dziką przyrodą w późniejszych etapach gry może wydawać się powtarzalna i niesatysfakcjonująca.

Nad tymi problemami wisi nad tym AI, która przeżyła grę. To po prostu nie jest dobre, a ponieważ ci, którzy przeżyli, są kluczem do każdego symulatora kolonii, jest to nieuniknione. Sztuczna inteligencja wydaje się być w najlepszym razie kapryśna, a w najgorszym niebezpiecznie idiotyczna, odmawiając samoleczenia lub szukania pomocy i pozwalając, aby jedzenie często się marnowało. To sprawia, że zarządzanie czasem i zasobami jest trudniejsze niż powinno. Dodatkowo, system przestojów i mechanika relacji, którą Stranded próbuje wdrożyć, na swoją korzyść, jest zawiedziony przez tę sztuczną inteligencję. Motywacje ocalałych są bezsensowne, a próby stworzenia pozytywnych relacji między ocalałymi lub zwiększenia ich indywidualnego szczęścia często okazują się bezowocne.

Podsumowując, jak na grę obecnie we wczesnym dostępie, Stranded: Alien Dawn ma wiele obietnic. Prawdziwa gratka wizualna dla fanów gatunku, ale może trochę zbyt nieprzyjazna i niezgrabna dla nowych graczy w obecnym stanie, gra mogłaby być świetna, gdyby zespół Haemimont mógł przeprojektować sztuczną inteligencję i usprawnić niektóre z bardziej czasochłonnych i niefunkcjonalnych systemów delegowania.